GÓRALE NADPOPRADZCY w powszechnej opinii regionalistów, folklorystów i etnografów uważani są za podgrupę górali sądeckich, na którą największy wpływ miało miasto Nowy Sącz z jego kulturą lachowską i która nie wykształciła nic oryginalnego, znaczącego, wartego badania. Dlatego pewnie w archiwum krakowskiego muzeum etnograficznego przez 100 lat leżały materiał z badań terenowych 1909 - 1912 r., którymi nikt się nie interesował. Rysują one inny i ciekawszy obraz tej góralszczyzny. Największy wpływ na nią miało bowiem oddziaływanie Starej Lubowli oddalonej o 17 km od Piwnicznej „stolicy” Spisza, oraz sąsiedztwo Rusinów (górale nadpopradzcy byli z trzech stron Pd. Pn. i Zach. otoczeni przez ludność łemkowską do czasu jej wysiedlenia). Starsza generacja tutejszej ludności jest trójjęzyczna i jak pokazują dotychczasowe badania trójczłonowy jest folklor Nadpopradzia. Góralszczyzna Nadpopradzka przez wieki była oparta o współegzystujące obok siebie trzy narody: Rusinów, Słowaków i Polaków.
fot. Kokuszka 1961
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz